İzleme ve AnalizHareket ve Antrenman Bilimi

İş Yükü-Yaralanma İlişkisi Tekrarlanan Sprint Egzersizi ile Azaltılabilir mi?

Journal of Science and Medicine in Sport - Ocak 2019

Ne Amaçlamışlar?

Bu çalışmada bir takım sporu grubu içindeki yaralanma riskinin potansiyel moderatörleri, yani alt ekstremite kuvveti, tekrarlanan sprint egzersizi becerisi ve maksimal hız incelenmiştir.

Nasıl Yapmışlar?

Bu araştırmaya 40 erkek amatör hurling (fırlatmacı, beyzbola benzeyen İrlanda kültürüne ait bir oyun) oyuncusu (yaş: 26,2 yıl, boy: 184,2 cm, ağırlık: 82,6 kg) çalışmaya dahil edilmiştir. 40 sporcunun iki yıl boyunca, egzersiz şiddetleri (algılanan yorgunluk düzeyi x egzersiz seansının süresi (Arbirary Units, AU)), yaralanma ve fiziksel performansları değerlendirilmiştir.

Değerlendirilmeye alınan fiziksel performans testleri;

  • Üç tekrar maksimal trap bar deadlift,
  • 6×35-m tekrarlı sprint,
  • 5-m,
  • 10-m ve
  • 20-m sprint zamanlarından oluşturulmuştur.

Egzersiz şiddeti ve fiziksel performans ölçümlerinden elde edilen tüm veriler, regresyon analizi kullanılarak sakatlanma verisine karşı modellendirilmiştir.

Tekrarlanan sprint egzersizi
Tekrarlanan sprint egzersizlerinin önemli bir özelliği, ekipmansız veya minimum ekipman ile kısıtlı bir alanda dahi gerçekleştirilebilmesidir.

Ne Bulmuşlar?

Haftalık orta şiddetlerin (≥1400 AU ve ≤1900 AU), haftalık düşük şiddetli referans grubuna (≤1200 AU) kıyasla hem sezon öncesi hem sezon döneminde yaralanmaya karşı koruyucu olduğu gösterilmiştir. Kuvvet antrenmanı yaralanma riskini azaltan unsur olarak düşünüldüğünde, daha kuvvetli sporcular, maruz kalınan yükü azaltılmış bir yaralanma riskiyle daha yaralanmayı daha iyi tolere edebileceği bulunmuştur.

Daha kuvvetli sporcular, kuvvet yönünden daha zayıf sporculara kıyasla haftadan haftaya egzersiz yükündeki daha büyük değişimleri (>550–1000 AU) daha iyi tolere edebilmektedir.

5 m, 10 m ve 20 m performansları daha yavaş olan sporcular daha hızlı atletlere kıyasla artmış yaralanma riskleri taşımaktadır.

Tekrarlı sprint toplam zamanı yaralanma riskini azaltan unsur olarak düşünülürse, daha kısa toplam zamana sahip sporcuların, daha uzun toplam zamana sahiplere kıyasla yaralanma riskleri daha azdır.

Pratik Uygulamalar

Bu çalışmada takım sporcularının, kuvvet ve sprint antrenmanı programlarında yer verilmesinin daha yüksek şiddetlere daha yüksek tolerans ve yaralanma risklerini azaltılması bakımından önemli olduğu önerilmektedir.

Yorum

Müsabaka performansı için müsabaka öncesi aşırı yük artırma ve azaltma stratejileri haftalık olarak egzersiz şiddetlerinde büyük artışlar ve düşüşler içerir. Bu nedenle egzersiz şiddetindeki büyük artışları tolare edebilmek, olası yaralanma risklerini azaltabilmek için kuvvet ve sprintle ilişkili yetilerin sezon içerisinde geliştirilmesi gerektiğini çıkarabiliriz. Böylece aşırı yük artırma ve azaltma stratejilerinden müsabaka performansı konusunda en iyi verimi alabiliriz. Bu çalışma sadece takım sporcuları için değil, aynı zamanda bireysel sporlarla ilgilenenler için de aynı önemi taşımaktadır.

Patreon üzerinden bizlere maddi destek olmak ister misin ?
Become a patron at Patreon!
Yoluyla
Malone, S., Hughes, B., Collins, K. & Gabbett, T.
Kaynak
Can The Workload–İnjury Relationship Be Moderated by İmproved Strength, Speed And Repeated-Sprint Qualities?

Refik Çabuk

Lise ve Üniversite yıllarında Atletizm/Uzun atlama branşıyla ilgilendi ve ulusal düzeyde dereceler elde etti. 2011 yılında, Ege Üniversitesi Antrenörlük Eğitimi Bölümü’nde üniversite eğitimine başladı. Üniversite eğitimini 2015 yılında Ege Üniversitesi Antrenörlük Eğitimi Bölümü’nde tamamladı. 2016 yılında, Ege Üniversitesi Hareket ve Antrenman Bilimleri Anabilim Dalı’nda yüksek lisans programına başladı ve 2019 yılında mezun oldu. Şu anda Ondokuz Mayıs Üniversitesi’nde Antrenörlük Eğitimi alanında doktora programı yapmaktadır. 2017 yılından beri Bayburt Üniversitesi/Antrenörlük Eğitimi Bölümü’nde Araştırma Görevlisi olarak çalışmaktadır.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

Başa dön tuşu