Ne Amaçlamışlar?
Futbol 90 dakikalık oyun süresine sahiptir ve bu süre içerisinde aralıklı sprintler, orta ve hafif şiddetli koşular bulunmaktadır. Bu sebeple futbolcular için dayanıklılık önemli bir motorik özelliktir. Çalışmalar, solunum kaslarının yorgunluğunun dayanıklılık performansı için limitleyici olduğunu ortaya koymuştur. Bu çalışmada, çoğunlukla gözardı edilen solunum kasları antrenmanlarının performans üzerine etkisini ortaya koymayı amaçlamışlar.
Nasıl Yapmışlar?
Çalışmaya, ortalama yaşları 17 olan, kulüp seviyesinde 16 sağlıklı futbolcu katılmış. Katılımcıların özellikle solunumsal hastalık geçmişi olmayan ve sigara kullanmayan kişilerden seçilmesine dikkat edilmiş. Katılımcılar, randomize olarak kontrol grubu ve solunum kasları antrenmanı yapan grup olmak üzere ikiye ayrılmış. Her iki grup da dayanıklılık antrenmanları içeren sezon öncesi hazırlık antrenmanlarına devam etmiş.
Solunum kasları antrenmanı yapan grup, bu antrenmanlara ek olarak 8 hafta boyunca haftada 5 gün günde iki kez olmak üzere gittikçe şiddeti artan (ilk hafta 5 tekrar, 8. hafta 15 tekrar) solunum kasları antrenmanları yapmışlar.
Çalışma öncesi ve sonrası katılımcıların
- vital kapasiteleri,
- zorlu vital kapasiteleri (ZVK),
- birinci saniyedeki zorlu ekspiratuar volümleri (ZEV1),
- zirve ekspirasyonel akışları (ZEA)
- maksimal inspirasyon basınçları (MİB) ile
- maksimal ekspirasyon basınçları (MEB) ölçülmüş.
Aerobik dayanıklılık ölçümü için ise 12 dakikalık Cooper testi uygulanmış.
Ne Bulmuşlar?
Çalışma sonunda yapılan testler ile çalışma başında yapılan testler karşılaştırıldığında, beklenildiği gibi solunum kasları antrenman grubu solunum ölçümlerinin vital kapasite dışında hepsinde daha çok gelişim gözlenmiş. Solunum kasları antrenmanı grubu özellikle maksimal inspirasyon basınçlarında %61.02, maksimal ekspirasyon basınçlarında %51.73 gelişim gösterirken kontrol grubu sadece %17.31 ve %15.86 gelişim göstermiş.
12 dakikalık Cooper testinin sonuçlarına göre; VO2maks değerleri karşılaştırıldığında kontrol grubu 54.75 ml/kg/dk’den 55.95’e çıkarken, solunum kasları antrenmanı grubu 55.11 ml/kg/dk’den 58.41’e çıkmış. Bu da kontrol grubunda %2.1’lik bir artışa karşılık Solunum kasları antrenmanı grubunda %5.9’luk artışı göstermektedir.
Cooper testinde kat edilen mesafe ise kontrol grubunda 2952.50 metreden 3016.25 metreye yükselirken solunum kasları antrenmanı grubunda 2967.50 metreden 3117.50 metreye yükselmiş.
Pratik Uygulama Önerisi
Çalışma sonucunda görüldüğü üzere dayanıklılık antrenmanları, solunum kasları antrenmanları ile desteklendiğinde çok daha iyi sonuç vermektedir. Pratik ve kısa zamanda sonuçlar isteyen antrenörlerin, uzun sürmemesi ve gerekli antrenman malzemesinin ulaşılabilir olması açısından solunum kasları antrenmanlarına daha fazla önem vermesi önerilmektedir.
Yalnız dikkat! Solunum kasları antrenmanları sonrası yorgunluğa bağlı performans düşüşleri görülebileceği için yarışma sezonu içinde uygulanırken bu durum göz önünde bulundurulmalıdır.
Çalışmaya Yönelik Yorumlar
- Çalışmada katılımcıların cinsiyetleri belirtilmemiş ve katılımcı sayısı çok düşük kalmıştır.
- Aerobik dayanıklılık testi olarak 12 dakikalık Cooper tercih edilmesi, ölçülen VO2maks sonuçlarının doğruluğu hakkında şüphe uyandırmaktadır.
