Ne Amaçlamışlar?
Fibromiyalji (FM), azalmış kas gücü ve egzersize bağlı ağrı ile ilişkili kronik bir ağrı durumudur. Fiziksel egzersiz, uluslararası klinik kılavuzlar ve paydaşlar tarafından fibromiyaljide rehabilitasyonun temel bir bileşeni olarak vurgulanmıştır. Egzersiz sırasında ağrıya maruz kalma genellikle yüksek laktat seviyeleri ile ilişkilidir ve ayrıca fibromiyaljili kişilerin fiziksel egzersiz ve aktiviteden kaçınmasının bilinen bir nedenidir.
Bu çalışmada fibromiyaljili 10 kadın arasında ağır yüklerle direnç egzersizi ve düşük tekrar sayısı içeren bir yaklaşımı test etmek ve değerlendirmek için çapraz bir tasarım kullanılmış.
Nasıl Yapmışlar?
Katılımcılar ya;
- önce hafif/orta yük (A) sonra ağır yük (B) ortamında ya da
- önce ağır yük (B) sonra hafif/orta yük (A) olacak şekilde ayrılmışlar.
Ziyaretler arasında bir ile iki hafta ara verilerek, katılımcıların farklı direnç egzersizleri ile iki seans arasında ilişki kurmalarını sağlayan randomize bir çapraz deneme kullanılmış. Çalışmaya 10 kadın katılmış. Dahil edilme kriterleri: Daha önce direnç egzersizi deneyimine bakılmaksızın, 18-50 yaşlarında fibromiyalji tanısı almış premenopozal kadınlarmış. Prosedür üç ziyaretten oluşmuş, ilk ziyaret katılımcıların gücünü test etmek için, ikinci ve üçüncü ziyaret farklı direnç seviyelerini gerçekleştirmek içinmiş.
İlk ziyarette, herhangi bir ölçümden önce, katılımcılardan 100 mm’lik derecelendirilmemiş görsel analog skala (GAS) üzerinde mevcut ağrı yoğunluklarını işaretlemeleri istenmiş ve ayrıca ağrı öyküsü bildirilmiş. Ardından, 110-130 kalp atımı/dk’ ya ulaşan bir bisiklet ergometresinde beş dakikalık bir ısınma gerçekleştirmişler.
Daha sonra, ana kas gruplarını hedef alan altı direnç egzersizine giriş yapmışlar:
- (Bench press (bir Smith makinesinde gerçekleştirilmiş);
- Halter çeneye gelecek şekilde shoulder shrug hareketi (bir Smith makinesinde)
- Barbell lunge, sol bacak; (3b) barbell lunge, sağ bacak;
- Latissimus pull down ;
- Bench biceps hareketi, sol kol; (5b) bir bench biceps sağ kol;
- Squat (Smith makinesinde).
Ayrıca, bir maksimum tekrar (1TM), sırasıyla altı direnç egzersizinde test edilmiştir. Bireysel olarak ayarlanmış başlangıç yüklerine göre, 20 kg’ı aşan tüm direnç egzersizlerinde (biseps curl hariç bunda yükün ilerlemesi için 1-2 kg’lık bir aralık kullanılmış) ağırlık yükünü artırmak için 5 kg’lık bir aralık kullanılmış.
Kaldırışlar arasında bir dakika dinlenme uygulanmış. Tüm katılımcılar beş denemede başarısızlığa ulaşımış ve elde edilen en yüksek ağırlık yükü 1TM olarak adlandırılmış. Her direnç egzersizi arasında sırasıyla iki dakikalık bir dinlenme kullanılmış.
İlk ziyaretten yaklaşık bir ile iki hafta sonra kliniğe ikinci ziyaretlerinde geldiklerinde, grup üyeliği için bilgisayar tarafından oluşturulan randomizasyon gerçekleştirilmiş. Böylece katılımcıların grup tahsisi konusunda körlük uygulanmış. Direnç egzersizi 1TM’nin %50’si ile yapıldığında, katılımcıların 20-30 tekrarı en fazla 60-90 saniye içinde ve 1TM’nin %80’i ile yapıldığında 7-8 tekrarı en fazla 12–15 sn’de uygulamaları bekleniyormuş.
Direnç egzersizi seansının performansından iki dakika sonra kan laktat seviyeleri analiz edilmiş. Analiz sonucu beklenirken, katılımcılara “Şu anda antrenman seansı deneyiminiz nedir?” diye sorulmuş ve raporlamaları istenmiş. Seans, bisiklet ergometresinde beş dakikalık bir soğuma ile sona ermiş. Üçüncü ziyarette, bir ile iki haftalık bir toparlanma döneminden sonra, katılımcılar, bu sefer diğer yoğunluk seviyesinde olmasına rağmen, tıpkı ikinci ziyarette olduğu gibi direnç egzersizi seansını gerçekleştirmişler.
Ne Bulmuşlar?
Ağır yüklü direnç egzersiz seansı (1TM’nin %80’i), hafif/orta direnç egzersiz seansından (1RM’nin %50’si) daha olumlu olarak algılanmış. Katılımcılar hafif/orta ağırlıktaki egzersizlerde ortalama 22 tekrar (1RM’nin %50’si), ağır yüklerle yapılan egzersizlerde ise ortalama altı tekrar (1RM’nin %80’i) gerçekleştirmişler.
Gruplar arası karşılaştırma, hafif/orta direnç egzersiz seansı ile başlayan gruba kıyasla, ağır yük egzersizi ile başladıktan sonra hafif/orta direnç egzersiz seansını gerçekleştiren grup önemli ölçüde daha fazla olumsuz deneyim göstermiş. Sonuçlarda laktat seviyeleri ile deneyimler arasında anlamlı bir ilişki bulunmamış.
Çalışmaya Yönelik Yorumlar
- Potansiyel olarak, önerilen kuvvet egzersizi yaklaşımımız artan egzersiz etkileri sağlayabilir ve egzersize bağlı ağrının azalması nedeniyle egzersiz tereddütünü azaltabilir.
- Ek olarak, fibromiyaljili bir kişinin ağır yük direnç egzersizi yapmasına izin vermek, egzersiz öz yeterliliğini etkileyebilecek daha geniş bir psikolojik ve fizyolojik etki ile sonuçlanabilir.
- Bununla birlikte, alışılmış tekrarlarla bu ağır yük egzersizi müdahalesinin sonuçlarının, bu yaklaşımın fibromiyaljide rehabilitasyon ortamlarında egzersizle ilgili engelleri aşıp aşamayacağını belirlemek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.
